Tula Tungkol sa Guro – Sa pahinang ito, ihahandog namin ang dalawampu’t isang tula ukol sa mga guro, likha ng iba’t ibang makata sa bansa. Ang ating mga guro ay hindi lamang tagapagturo kundi pangalawang magulang sa mga paaralan, na nagbibigay gabay at nagtuturo hindi lamang ng mga aralin kundi pati na rin ng tamang pag-uugali sa kanilang mga mag-aaral. Tinatawag silang mga bayaning moderno, nagdadala ng ilaw at inspirasyon sa makabagong henerasyon.
Sa layuning ilarawan at iparating ang pasasalamat sa bawat sakripisyo at dedikasyon ng mga guro, inilahad namin ang 22 tula ukol sa kanilang kahalagahan. Umaasa kami na maging inspirasyon ito sa bawat mambabasa na mas lalo pang yakapin ang halaga ng mga guro sa kanilang buhay. Sa mga guro naman na maaaring mabasa ito, ipinapaabot namin ang aming hanga sa inyong katatagan at dedikasyon sa pagbibigay ng karunungan sa mga kabataan, tunay kayong mga bayani ng ating bayan.
Mga Tula Tungkol sa Guro
Tinig ng Karunungan
Sa silong ng araw, nilalanghap ang lihim ng tala,
Mga titik ng pag-asa, nagbibigay sigla.
Sa paaralan ng pangarap, guro’y bukal ng sining,
Mga tula’y sumasayaw, sa hangin ng pagtuturo, umuusbong.
Sa mata ng makata, guro’y pintig ng puso,
Tinig ng karunungan, nagdadala ng lihim na ginto.
Sa mga pahina ng tula, lihim na lumalaho,
Mga titik na sumisilay, sa puso’y sumasalamin sa bawat kilos.
Bawat salita, gintong pangako ng pag-unlad,
Guro, sa ‘yong mga mata, lihim ng kinabukasan ay nahahagip.
Bawat tula, tila bituin na nagbibigay liwanag,
Sa landasin ng aral, guro’y gabay sa gabi at sa umaga.
Sa mga taludtod, sikreto ng tagumpay ay natatago,
Bawat guro, tagapagbukas ng pintuan ng kaalaman.
Mga tula’y alay ng puso, sa mga guro na tapat,
Sa bawat sakripisyo, pag-asa’y kumikislap, tila bituin na may lagda.
Mga tula tungkol sa guro, mga halakhak at himig,
Sa mga pahina ng papel, damdamin ay bumabalot.
Sa bawat pag-awit, guro’y tagapagdala ng pangarap,
Mga tula’y kanyang kampeon, sa mundong may lihim na kasaysayan.
Sa likod ng bawat tula, taglay na pangarap at pangaral,
Guro, sa ‘yo ang pasasalamat, tila isang awit na walang katapusan.
Sa mga tula tungkol sa guro, karunungan ay kumikislap,
Pagsilay ng kinabukasan, sa mga titik ng pag-asa, lihim ay nag-aalab.
Ilaw ng Puso sa Karunungan
Sa umaga ng pag-usbong, guro’y unang sinag,
Liwanag ng karunungan, tila bituin na nagpapasanag.
Mga titik ng tula, alingawngaw sa palad,
Sa bawat pag-awit, damdamin ay bumabalot ng kahulugan.
Sa mga mata ng guro, likha ng bagong pag-asa,
Mga taludtod, kayamanan sa puso’y umuukit ng malamlam na kasaysayan.
Sa kwento ng guro, mga pangarap ay sumisiklab,
Mga tula’y tila pintig ng pagmamahal, sa bawat mag-aaral.
Bawat kathang-isip, biyayang tinataglay,
Mga guro, sa tula’y tagapagbukas ng pinto ng dunong.
Bawat talata, simbolo ng paglago’t pag-usbong,
Mga titik, pag-asa sa silong ng paaralan, pangalawang tahanan.
Sa mga pahina ng tula, guro’y kakaibang alon,
Kasaysayan ng pagtuturo, iniukit sa bawat berso.
Sa mga aral na taglay, tula’y nagiging puhunan,
Guro, sa bawat salita, bukas ng kinabukasan, tangan.
Sa tula ng guro, pangarap ay umuusbong,
Mga pagkakamali, mga tagumpay, alingawngaw ng karunungan.
Sa bawat pagbasa, landasin ng kaalaman ay nadarama,
Mga tula tungkol sa guro, tila awit ng pasasalamat at pangarap.
Sa silong ng mga tula, guro’y bituin sa dilim,
Bawat salita, tila ginto na kumikislap.
Sa likod ng bawat tula, pusong puno ng pagsusumikap,
Guro, sa iyo ang pasasalamat, tila tala sa itaas ng ulap.
Sa Pagdating ng Ilaw ng Kaalaman
Sa bawat tula, lihim ng guro’y nabubuklat,
Titik ng pag-asa, sa puso’y umaawit.
Sa silong ng mga taludtod, kinang ng kaalaman,
Guro, bituin sa dilim, gabay sa landas ng pangarap.
Sa mga salita, damdamin ay sumisibol,
Tinig ng guro, musika ng pag-usbong.
Bawat stansa, kwento ng pag-asa’t tagumpay,
Sa mga mata ng mag-aaral, lihim ng kinabukasan ay sumisiklab.
Guro, guro, sa mga tula’y kakaibang lihim,
Ang puso ng pagtuturo, tila awit na hindi napipigil.
Sa bawat pag-ikot ng oras, tula’y nagtatanghal,
Sa ilalim ng kislap ng salita, damdamin ay kumikislap.
Sa bawat kapanahunan, tula’y sumasalamin,
Sa pagdating ng ilaw ng kaalaman, guro’y laging nandirito.
Bawat sakit ng pagsusumikap, sa tula’y bumabalot,
Guro, taglay mo ang pinta ng pag-asa, tila sining na di-mabilang.
Sa mga pangarap, guro’y tila alamat,
Tula’y nagsisilbing pintuan, sa dunong ay patungo.
Sa bawat linyang sinulat, puso’y naglalakbay,
Sa mundo ng guro at mag-aaral, tula’y tila pagtutuos ng kaharian.
Hanga kami sa’yo, guro, sa bawat pagtingin,
Mga tula’y alingawngaw ng pasasalamat at pagpupugay.
Sa gitna ng putik ng pagtuturo, tula’y nagiging halaman,
Bunga ng pag-aaruga, at pagmamahal ng guro, isang wagas na alab.
Liwanag ng Pagsasanay
Sa silong ng araw, sa kanyang mga mata
Guro, gabay ng dunong, sa pag-asa’y bituin na mataas.
Sa bawat tula, ng mga guro’y awit ng puso,
Pagpapakita ng landasin, sa pangarap ay pusong buo.
Tinig ng karunungan, kanyang likha’y bukal,
Bawat salita, tila isang pintig sa pag-asa’y gugma.
Sa pag-usbong ng mga tula, guro’y nagiging aral,
Sa likod ng bawat taludtod, lihim ng tagumpay ay bumabalot.
Sa harap ng klase, guro’y misteryo ng kaalaman,
Mga pahina ng tula, tinig ng pangarap ay bumabalot sa palad.
Bawat titik, tila simbolo ng pag-usbong,
Sa ilalim ng ilaw ng guro, mga pangarap ay lumilipad ng mataas.
Sa bawat tula, kwento ng pagmamahal,
Guro, sa bawat patak ng kaalaman, sa isipan ay sumisiklab.
Tula’y nagiging buhay, guro’y tila isang anghel,
Sa dunong at pagtuturo, lihim ng kinabukasan ay laging may pag-asa.
Sa bawat pagpupunyagi, guro’y tila bituin sa dilim,
Mga taludtod, taglay ng pangarap at pangako.
Tula’y sumasalamin sa mga mata ng guro,
Liwanag ng pagsasanay, tagumpay ng bukas, sa mga tula’y buhay na sumasayaw.
Alitaptap ng Karunungan
Sa silong ng ilaw, guro’y nagtatanghal,
Mga titik ng tula, alitaptap ng karunungan.
Sa bawat pahina, kwento ng pag-asa,
Bawat taludtod, isang pintig ng diwa.
Mga mata ng guro, parang bituin sa langit,
Tinig ng pag-asa, sa mga tula’y nag-aalab.
Sa pangarap ng mag-aaral, guro’y gabay,
Sa bawat pag-awit, dunong ay pinauusbong.
Sa paghampas ng oras, mga tula’y sumasayaw,
Sa bawat kumpas, guro’y nagbibigay saysay.
Bawat salita, tulad ng mga halaman,
Sumisibol sa puso, nagbibigay liwanag.
Sa kaharian ng dunong, guro’y hari,
Mga tula’y kanyang scepter, nagdadala ng dilag.
Bawat kaisipan, isang palasyo ng pangarap,
Sa likod ng tula, diwang palaging buhay.
Guro, sa mga tula’y saludo’t galang,
Alitaptap ng karunungan, sa pag-asa’y nagpapatuloy.
Mga talata, tila hagdang-hagda’y aral,
Sa bawat kislap, lihim ng tagumpay ay nababalot.
Ang Alitaptap ng Pagsibol
Sa silong ng umaga, mga guro’y tanglaw,
Mga tula’y kanyang damdamin, alitaptap ng pagsibol.
Sa kwento ng pag-asa, lihim ng kaalaman,
Bawat taludtod, pag-usbong ng pangarap.
Sa mata ng mag-aaral, guro’y tila araw,
Pag-asa’y sumisiklab, sa ilalim ng kanyang mga palad.
Mga titik ng tula, kanyang kasaysayan,
Sa bawat salita, buhay ay bumabalot ng lihim.
Bawat kislap ng tula, pag-asa’y sumisilay,
Guro, tagapagbukas ng pintuan, sa dunong ay patungo.
Sa bawat kumpas ng pluma, lihim ay umuusbong,
Mga talata, kwento ng kaharian, sa papel ay sumasayaw.
Ang guro’y tila bituin, nagbibigay liwanag,
Mga tula’y kanyang pag-ibig, sa bawat damdamin ay nakahimlay.
Bawat kahulugan, parang rosas sa kamay,
Sa paglipad ng oras, mga tula’y nagiging alamat.
Ang alitaptap ng pagsibol, guro’y taglay,
Mga taludtod, saksi sa pangarap ng bawat mag-aaral.
Bawat salita, tila himig ng kampeon,
Sa gitna ng mga tula, guro’y araw ng tagumpay.
Ang Pagbubukas ng Puso
Sa selyo ng pag-asa, guro’y nagbubukas,
Mga tula’y umuusbong, sa puso’y dumadaloy.
Sa bawat pangungusap, lihim ng dunong ay nahahayag,
Mga titik, tila mga bituin sa dilim.
Sa silong ng klase, guro’y misteryo ng pag-ibig,
Mga taludtod, alon ng pangarap na sumusubaybay.
Bawat kumpas ng tinta, damdamin ay sumasayaw,
Sa mga tula, guro’y nagiging alintana.
Sa pahina ng buhay, guro’y gabay,
Mga tula’y saksi sa kanyang paglalakbay.
Bawat linya, simbolo ng pag-usbong,
Sa ilalim ng ilaw ng guro, pangarap ay nagiging lihim na wagas.
Guro, sa puso ng bawat tula, kaalaman ay nagiging simbolo,
Sa mga titik, lihim ng pag-asa ay binubukadkad.
Bawat kwento, tila bagong rosas na pumuputok,
Sa mga tula, guro’y nagiging aral na taglay ng pangarap.
Ang pagbubukas ng puso, sa tula’y masusumpungan,
Mga salita’y tila malambot na halik ng pangarap.
Bawat linya, sa kaisipan ay lumalago,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging kaharian.
Bukas-Palad ng Guro
Sa kwentong sinulat ng mga titik,
Guro’y nagiging bukas-palad sa bawat pagtuturo.
Mga tula’y kanyang alitaptap, nagbibigay liwanag,
Sa ilalim ng kanyang ilaw, pangarap ng bawat isa’y umausbong.
Sa silong ng tala, guro’y tila bituin,
Mga taludtod, kanyang talaan ng tagumpay.
Bawat patak ng tinta, pag-asa’y sumisiklab,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapagdala ng lihim.
Mga mata ng guro, parang sinag ng umaga,
Tinig ng pagtuturo, mga tula’y kanyang pag-ibig.
Bawat linya, tila daang tinatahak ng pangarap,
Sa bawat kumpas ng tinta, lihim ng guro’y lumalago.
Guro, sa pahina ng tula, kayamanan ng kaalaman,
Mga titik, alingawngaw ng pag-asa’t pangarap.
Bawat kwento, tila pinto ng pangarap,
Sa mga tula, guro’y nagiging alagad ng inspirasyon.
Bukas-palad ng guro, sa bawat talata,
Pag-asa’y lumalabas, damdamin ay bumabalot.
Mga salita, tila mga halimuyak ng kaharian,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging alamat ng tagumpay.
Ang Tinig ng Pag-asa
Sa umaga ng dunong, guro’y bumubukas,
Mga tula’y pag-asa, sa pag-ibig ay sumisiklab.
Sa kanyang mga mata, bituin ng pangarap,
Bawat taludtod, alitaptap ng tagumpay.
Mga titik ng tula, musika ng puso,
Guro, sa bawat pag-awit, lihim ay lumalago.
Bawat salita, tulad ng himig sa gabi,
Sa tula, guro’y nagiging pintig ng pag-asa.
Sa gitna ng pangarap, guro’y naglalakbay,
Mga talata’y landas, taglay ng inspirasyon.
Bawat pagtuklas, tila sulyap sa kinabukasan,
Sa mga tula, guro’y nagiging aral na wagas.
Ang tinig ng pag-asa, sa bawat pagbasa,
Guro, sa tula’y nagiging alagad ng inspirasyon.
Bawat kahulugan, tila rosas na pumuputok,
Sa mga titik, pangarap ng bawat isa’y dumadaloy.
Guro, sa bawat linya, pag-asa’y lumilipad,
Mga tula’y nagiging buhay, tila palasyo ng kaharian.
Bawat kumpas ng pluma, pangarap ay sumasayaw,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging tanglaw ng kinabukasan.
Alitaptap ng Pagtuturo
Sa ilalim ng ilaw, guro’y naglalakbay,
Alitaptap ng pagtuturo, sa dilim nagdadala ng liwanag.
Mga tula’y mga pintig ng pusong guro,
Sa bawat salita, pangarap ng mag-aaral ay bumabalot.
Sa palad ng tinta, guro’y nagbibigay buhay,
Mga taludtod, alon ng pangarap na laging sumusubaybay.
Bawat salita, tulad ng himig ng umaga,
Sa tula, guro’y nagiging tagapagbigay inspirasyon.
Ang titik ng tula, tala sa pangarap,
Guro, sa bawat pahina, kayamanan ng kaalaman.
Bawat kumpas ng pluma, pag-asa’y sumisiklab,
Sa mga tula, guro’y nagiging bituin sa gitna ng dilim.
Sa mga mata ng guro, kwento ng tagumpay,
Mga tula’y pagniningning, lihim ng dunong ay lumalago.
Bawat pangarap, sa mga titik sumisiklab,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging tanglaw sa landas.
Alitaptap ng pagtuturo, sa kwento’y nagtatangi,
Guro, sa bawat talata, pangarap ng bukas ay nag-iibigan.
Bawat salita, tila langit na naglalambing,
Sa mga tula, guro’y nagiging gabay sa landasin ng pangarap.
Himig ng Karunungan
Sa kaharian ng dunong, guro’y prinsipe,
Mga tula’y kanyang himig, sa puso’y sumisiklab.
Sa ilalim ng ilaw, lihim ng karunungan,
Bawat taludtod, patak ng lihim na tagumpay.
Mga titik ng tula, tulad ng himig sa gabi,
Guro, sa pag-awit, kinikilala ang damdamin.
Bawat salita, simbolo ng pangarap,
Sa mga tula, guro’y nagiging alon ng inspirasyon.
Sa palad ng pluma, guro’y gumuguhit,
Mga talata’y landas, sa pangarap nagtuturo.
Bawat pangungusap, tila awit ng tagumpay,
Sa tula, guro’y nagiging aral, gabay sa pag-usbong.
Ang himig ng karunungan, sa bawat talata,
Guro, sa titik, damdamin mo’y nag-aalab.
Bawat kumpas ng tinta, pag-asa’y sumasayaw,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging katuwang sa pangarap.
Himig ng karunungan, sa bawat pagtuturo,
Guro, mga tula’y nagiging alon ng dunong.
Bawat salita, tulad ng alitaptap sa gabi,
Sa mga tula, guro’y nagiging lihim na ilaw ng landas.
Liham ng Pasasalamat
Sa silong ng tinta, guro’y may akda,
Mga tula’y saloobin, lihim ng puso’y nabubuklat.
Bawat titik, tila pagbukas ng pintuan,
Sa pag-unawa at pag-asa, guro’y nagiging bukal ng liwanag.
Sa mga linya ng tula, damdamin ay umuusbong,
Guro, sa pagtuturo mo, pangarap ay lumalago.
Bawat kumpas ng pluma, tila hagdang-hagda’y landas,
Sa mga tula, guro’y nagiging alagad ng inspirasyon.
Sa bawat pag-ikot ng oras, tula’y lumalago,
Bawat salita, tila bulaklak na sumisiklab.
Sa mga mata ng mag-aaral, guro’y tagapagbukas,
Bawat taludtod, pag-asa ng kinabukasan ay hinaharap.
Guro, sa pahina ng tula, pasasalamat ay naririnig,
Ang tula’y lihim na mensahe ng pag-ibig.
Bawat kwento, tila kaharian ng pangarap,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging alamat ng pag-asa.
Ang Awit ng Pagtuturo
Sa silong ng tinta, kwento’y sumisiklab,
Mga tula’y nagiging awit ng pagtuturo.
Bawat taludtod, pag-asa’y nagiging lihim,
Sa bawat kumpas, guro’y nagiging tagapag-ugma.
Ang guro, tila bituin sa karimlan ng diwa,
Mga titik ng tula, ilaw sa landasin ng pangarap.
Bawat salita, tila himig ng kanyang pag-ibig,
Sa mga tula, guro’y nagiging alon ng inspirasyon.
Sa palad ng tinta, guro’y nagdadala ng pangarap,
Bawat linya, kwento ng tagumpay at pag-asa.
Mga titik ng tula, tila sipi ng puso,
Sa bawat kahulugan, guro’y nagiging simbolo.
Sa mga mata ng guro, damdamin ay lilitaw,
Mga tula’y alon ng mga pangarap na may saysay.
Bawat pangungusap, tila langit na naglalambing,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging simbahan ng dunong.
Ang awit ng pagtuturo, sa bawat salita,
Guro, tula’y nagiging pangunahing alamat.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng pangarap,
Sa mga tula, guro’y nagiging gabay sa paglalakbay.
Bunga ng Pagtuturo
Sa pahinang puti ng kwaderno,
Guro’y nagtatanim, diwa’y nagsisibol.
Mga tula’y bunga ng pagtuturo,
Sa ilalim ng araw, damdamin ay nag-aalab.
Sa pangungusap, guro’y nagsisilbing puno,
Mga taludtod, sanga ng dunong na malago.
Bawat titik, kahulugan ng pangarap,
Sa bawat pag-ikot ng oras, tula’y nagsisilbing simbolo.
Guro, sa tula’y nagiging alagad ng inspirasyon,
Bawat salita, tulad ng patak ng ulan.
Mga titik ng tula, parang bulaklak na pumuputok,
Sa mga mata ng mag-aaral, guro’y nagiging puno ng kaalaman.
Sa palad ng tinta, guro’y nagtatanim ng pangarap,
Mga talata’y nagiging payak na kagubatan.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng dunong,
Sa mga tula, guro’y nagiging guro ng puso.
Bunga ng pagtuturo, sa bawat salita,
Guro, tula’y nagiging kaharian ng kaalaman.
Bawat linya, tila hangin na dumadaloy,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging tagapag-ugma ng kinabukasan.
Gabay ng Karunungan
Sa pangarap ng umaga, guro’y sumisiklab,
Mga tula’y nagiging salamin ng pag-asa.
Bawat taludtod, pag-usbong ng dunong,
Sa bawat salita, guro’y nagiging gabay.
Mga titik ng tula, tulad ng bituin sa langit,
Guro, sa pag-awit, damdamin ay sumisiklab.
Bawat pangungusap, kwento ng tagumpay,
Sa mga tula, guro’y nagiging lihim na ilaw.
Sa palad ng pluma, guro’y nagtatanim ng pangarap,
Mga talata’y nagiging biyayang kakaiba.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng inspirasyon,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapagbukas ng landas.
Guro, sa paglalakbay ng mga tula,
Bawat salita’y tila himig ng pangarap.
Mga titik, tila patak ng ulan na dumadaloy,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging ilaw sa dilim.
Gabay ng karunungan, sa bawat titik,
Guro, tula’y nagiging aral na taglay.
Bawat linya, tila pagbukas ng puso,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapag-ugma ng kinabukasan.
Pandangguhan ng Dunong
Sa silong ng tinta, guro’y nagiging alintana,
Mga tula’y parang pintig ng pusong nagsasalita.
Bawat taludtod, tila pagbukas ng pinto,
Sa dunong na sumasayaw, guro’y nagsisilbing gabay.
Mga titik ng tula, tila himig ng kawayan,
Guro, sa pagtuturo mo’y nagiging alagad ng lihim.
Bawat salita, tila sipi ng pangarap,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapag-ugma.
Sa palad ng pluma, guro’y nagtatanim ng pangarap,
Mga talata’y tila taniman ng mga pangarap.
Bawat kumpas ng tinta, tila sayaw ng inspirasyon,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapagbukas ng landas.
Guro, sa pandangguhan ng dunong,
Bawat pangungusap, tila pag-ibig ng pusong marangal.
Mga titik, parang ulap na dumadaloy,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging ilaw sa dilim.
Pandangguhan ng dunong, sa bawat linya,
Guro, tula’y nagiging pagsilay sa kadiliman.
Bawat kahulugan, tila bituin sa gabi,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapagbukas ng landas ng pangarap.
Ilaw ng Kaalaman
Sa palad ng pluma, guro’y naglalakbay,
Mga tula’y tila ilaw ng kaalaman.
Bawat taludtod, pag-asa’y nagbibigay liwanag,
Sa pag-usbong ng dunong, guro’y nagsisilbing ilaw.
Mga titik ng tula, tila mga bituin sa langit,
Guro, sa pag-awit mo, diwa’y sumisiklab.
Bawat pangungusap, kwento ng tagumpay,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapagdala ng inspirasyon.
Sa silong ng tinta, guro’y nagtatanim ng pangarap,
Mga talata’y tila puno ng kagubatan.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng pag-asa,
Sa mga tula, guro’y nagiging ilaw sa madilim na landas.
Guro, sa ilaw ng kaalaman na iyong hatid,
Bawat salita’y tila simbolo ng pag-usbong.
Mga titik, tila kumpas ng musika ng dunong,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging lihim na tagapag-ugma.
Ilaw ng kaalaman, sa bawat pahina,
Guro, tula’y nagiging lihim na himig.
Bawat linya, tila pag-ikot ng planeta,
Sa mga tula, guro’y nagiging ilaw sa madilim na gabi ng kaharian ng kaalaman.
Alitaptap ng Dunong
Sa ilalim ng lihim ng tinta,
Guro’y nagsusulat ng mga tula.
Bawat salita’y tila kandila,
Sa madilim na landas ng dunong, gabay na palaging bukas.
Alitaptap ng dunong, sa silong ng pluma,
Mga taludtod, tila patak ng ilaw na nagbibigay buhay.
Bawat titik, tila kislap sa gabi,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapagbukas ng mga pinto.
Mga titik ng tula, tila bituin sa dilim,
Guro, sa pag-awit, damdamin ay sumisiklab.
Bawat pangungusap, tila himig ng pag-asa,
Sa mga tula, guro’y nagiging lihim na alon ng inspirasyon.
Sa palad ng tinta, guro’y nagtatanim ng pangarap,
Mga talata’y nagiging kagubatan ng lihim na dunong.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng inspirasyon,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapagdala ng liwanag.
Alitaptap ng dunong, sa bawat titik,
Guro, tula’y nagiging mensahe ng pagmamahal.
Bawat linya, tila pag-ikot ng planeta,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging ilaw sa dilim ng karunungan.
Korona ng Pagsilang
Sa pangungusap ng pluma, guro’y nag-aalab,
Mga tula’y tila korona ng pagsilang.
Bawat taludtod, bituin ng karunungan,
Sa pag-usbong ng dunong, guro’y nagiging tanglaw.
Mga titik ng tula, tila mga simbolo,
Guro, sa pagtuturo mo’y nagiging arkitekto.
Bawat salita, tila sipi ng pangarap,
Sa mga tula, guro’y nagiging tagapag-ugma.
Sa palad ng tinta, guro’y nagsusulat ng kinabukasan,
Mga talata’y nagiging taniman ng mga pangarap.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng inspirasyon,
Sa mga tula, guro’y nagiging buhay na pangarap.
Guro, sa korona ng pagsilang na iyong hatid,
Bawat pangungusap, tila pag-awit ng mga anghel.
Mga titik, tila langit na naglalambing,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging hari ng karunungan.
Gurong Tagapagbukas
Sa pagtuturo ng guro, isang kaharian,
Mga tula’y nagiging pintuan ng dunong.
Bawat taludtod, tulad ng pag-usbong,
Sa pagtatangi, guro’y nagiging tagapagbukas.
Sa mga titik ng tula, himig ng kaalaman,
Guro, pag-awit mo’y patak ng inspirasyon.
Bawat pangungusap, kwento ng tagumpay,
Sa mga tula, guro’y nagiging ilaw sa madilim.
Palad ng pluma, guro’y nagsusulat ng pangarap,
Mga talata’y halamanan ng dunong na naglalago.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng pag-asa,
Sa mga tula, guro’y nagiging sandigan ng kinabukasan.
Guro, sa pagtuturo mo’y pag-asa’y nabubukas,
Bawat salita, tila sipi ng pagmamahal.
Mga titik, tila bituin sa dilim,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging tagapagbukas ng landas.
Sining ng Pagsilang
Sa palad ng pluma, guro’y naglalakbay,
Mga tula’y sining ng pagsilang na mahalaga.
Bawat taludtod, tila musika ng dunong,
Sa pagtuturo, guro’y nagiging pintig ng pag-asa.
Mga titik ng tula, tila mga perlas,
Guro, sa pag-awit mo, kaharian ng kaalaman ay nabubuo.
Bawat salita, tila sipi ng pangarap,
Sa mga tula, guro’y nagiging alon ng inspirasyon.
Sa pangungusap ng tinta, guro’y nagtatanim,
Mga talata’y kagubatan ng mga pangarap.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng inspirasyon,
Sa mga tula, guro’y nagiging guro ng buhay.
Guro, sa sining ng pagsilang na iyong likha,
Bawat pangungusap, tila kislap ng pagmamahal.
Mga titik, tila bituin sa dilim,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging ilaw sa landas ng pangarap.
Lihim ng Pagsasanay
Sa bawat linya ng tula, guro’y sumusulat,
Mga tula’y lihim ng pagsasanay na mataimtim.
Bawat taludtod, tila hagdang-hagda’y landas,
Sa pagtuturo, guro’y nagiging tagapag-ugma.
Mga titik ng tula, tila patak ng ulan,
Guro, sa pag-awit, damdamin ay paminsan-minsan.
Bawat pangungusap, tila awit ng pag-asa,
Sa mga tula, guro’y nagiging ilaw sa dilim.
Palad ng pluma, guro’y nagdadala ng pangarap,
Mga talata’y parang pintig ng puso.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng inspirasyon,
Sa mga tula, guro’y nagiging sandalan ng kinabukasan.
Guro, sa lihim ng pagsasanay na iyong bahagi,
Bawat salita, tila kislap ng pagmamahal.
Mga titik, tila bituin sa gabi,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging ilaw sa landas ng kaalaman.
Alitaptap ng Karunungan
Sa silong ng tinta, guro’y naglalakbay,
Mga tula’y alitaptap ng karunungan.
Bawat taludtod, tila lihim na awit,
Sa pagtuturo, guro’y nagiging bituin ng pag-asa.
Mga titik ng tula, tulad ng sipresong nagliyab,
Guro, sa pag-awit mo, damdamin ay nag-aalab.
Bawat salita, tila himig ng pagmamahal,
Sa mga tula, guro’y nagiging lihim na tanglaw.
Sa palad ng pluma, guro’y nagtatanim ng pangarap,
Mga talata’y halamanan ng dunong na umaalsa.
Bawat kumpas ng pluma, tila sayaw ng inspirasyon,
Sa mga tula, guro’y nagiging gabay sa landas.
Guro, sa alitaptap ng karunungan na iyong bukang-bibig,
Bawat pangungusap, tila patak ng ulan ng kaalaman.
Mga titik, tila bituin sa dilim,
Sa likod ng bawat tula, guro’y nagiging lihim na ilaw sa daang pinauubaya
Konklusyon
Sa piling ng 22+ tula tungkol sa guro, buhay na nilarawan ang kahalagahan at kagandahan ng mga guro sa ating lipunan. Ang mga tula’y nagbukas ng pinto sa makulay at masalimuot na mundo ng pagtuturo, kung saan ang mga guro ay itinatanghal na mga alagad ng ilaw at inspirasyon. Sa bawat taludtod, lumitaw ang dedikasyon, pagmamahal, at karunungan ng mga guro na nagbigay saysay at halaga sa kanilang mahalagang papel sa paghubog ng hinaharap ng mga mag-aaral.
Ang koleksyon ng mga tula na ito ay naglakbay sa iba’t ibang aspekto ng guro, mula sa pagiging pangalawang magulang hanggang sa pagiging tagapagdala ng lihim na kaharian ng kaalaman. Sa bawat salita, naglahad ang mga makata ng pasasalamat at pagkilala sa mga guro na nagiging gabay at tanglaw sa landas ng pagkatuto. Ang 22+ tula tungkol sa guro ay hindi lamang nagbibigay ng papuri kundi nagbubukas din ng mata sa di-mabilang na pagkakataon na hatid ng pagtuturo, na nagbibigay inspirasyon sa lahat ng mga mag-aaral na may pangarap at malasakit sa kanilang mga guro.
